Dom

Wiosną 1945 roku pierwsi warszawiacy wracają do domów. Do stolicy trafia również - choć wbrew swojej woli - 18-letni Andrzej Talar, do niedawna partyzant, później ochotnik w LWP, który szuka tu protekcji i ochrony.

Basia wciąż poszukuje Łukasza, zaś zakochanego w niej Andrzeja traktuje ozięble. Wszystko zmienia się, kiedy dzięki jego zabiegom zostaje zwolniona z aresztu pani Lawinowa. Tymczasem na Złotej wciąż przybywa lokatorów.

Andrzej zostaje studentem Politechniki. Jego uczciwość i prostolinijność nastręczają mu wielu kłopotów. Andrzej nie rezygnuje też ze starań o względy Basi. Postanawia utwierdzić ją w przekonaniu, że Łukasz nie żyje. Skutki są fatalne.

Depresja Basi nie daje spokoju Andrzejowi Talarowi. Ma on wyrzuty sumienia spowodowane przeszłymi wypadkami. Tymczasem cała kamienica przeżywa wielki dzień Tolka i Lidki, ale radość przerywa tragiczne wydarzenie.

Basia zachorowała i przebywa w szpitalu w Otwocku. Andrzej regularnie ją odwiedza, ich konflikt się osłabia i następuje pełne pojednanie. Tymczasem Wiktor zostaje niesłusznie oskarżony o zabójstwo.

Andrzej i Basia cieszą się małżeńskim szczęściem. Tymczasem Lawinowie, którzy regularnie odbierają listy od Łukasza, są w ciężkiej rozterce. Pomimo trudności Talar kończy studia i dostaje wymarzony dyplom inżyniera.

Po przyjeździe Łukasza, małżeństwo Andrzeja i Basi przechodzi poważny kryzys. Talara nie cieszą sukcesy zawodowe, przybiera również na sile jego konflikt z ojcem i Leszkiem. Nie znajdując oparcia w rodzinie, Andrzej wciąż wierzy, że odzyska Basię.