Lalka

Jest rok 1878. Na Krakowskim Przedmieściu mieści się sklep galanteryjny J. Mincel i S. Wokulski. Pod nieobecność pryncypała i przyjaciela, Wokulskiego, sklep prowadzi Ignacy Rzecki. Wokulski wraca z zagranicy, przywożąc duży majątek.

Rzecki wieczorami, po zamknięciu sklepu, spisuje wydarzenia, których był świadkiem. Z lektury pamiętnika pana Ignacego można poznać historię sklepu Mincla i losy młodego, a później dorosłego Wokulskiego.

Otwarcie eleganckiego sklepu i założenie spółki do handlu ze Wschodem przyczyniły się do zaakceptowania Wokulskiego przez arystokrację. Izabela wciąż jednak widzi w nim tylko kupca.

Wokulski pomaga w organizacji występów Rossiego. Dla uratowania posagu Izabeli nabywa kamienicę Łęckich. Z zagranicy wraca Kazio Starski, którego Izabela traktuje jak kandydata na męża.

Wokulski wyjeżdża do Paryża. W tym czasie Rzecki, jako jego pełnomocnik, odwiedza kamienicę Łęckich. Zaprzyjaźnia się z panią Stawską, jej matką i córeczką i w efekcie wizyty obniża im czynsz. Wokulski hula w Paryżu z Suzinem.

Po powrocie z Paryża Wokulski przyjeżdża do Zasławia - wiejskiej rezydencji pani prezesowej. Spotyka tam Izabelę, która dostrzega jego powodzenie w towarzystwie i zaczyna patrzeć na niego nieco przychylniej.

Wokulski za wszelką cenę pragnie przypodobać się Izabeli i postanawia sprzedać sklep. Ignacy Rzecki odnotowuje w swym pamiętniku dwa wydarzenia, które poruszyły opinię publiczną - oba związane ze sprzedażą kamienicy Łęckich.

Podczas koncertu skrzypcowego Molinariego panna Izabela wpada w ekstazę, potem przychylnym okiem patrzy na zaloty skrzypka. Urażony Wokulski przestaje ją więc odwiedzać.

Wokulski dostaje wiadomość o śmierci męża pani Stawskiej. Nie widuje Izabeli, ale jednocześnie kocha ją i nią pogardza. Spotyka się z panią Wąsowską, która mówi mu o ukochanej. Umiera hrabia Łęcki, pani Stawska przyjmuje oświadczyny Mraczewskiego.